September 2011

Er wordt geopperd om deel te nemen aan Alpe ‘d HueZes.
Harry je doet toch wel mee vragen mijn collega’s en ik antwoord  ,, Nee hoor ik ben te oud, te dik, etc. “.
Enkele dagen later begint het toch te knagen en schuif ik de flauwe smoesjes aan de kant en meld ik mij aan.
We schrijven ons met 3 teams van De Waerdenborch in voor deelname aan Alpe d’ HuZes 2012.
Helaas wordt in  eerste instantie geen enkel team ingeloot.
Enkel weken later goed bericht, er komt een extra dag, woensdag 6 juni 2012 waarbij het mogelijk wordt max. 4x de Alpe d’Huez te beklimmen en wij zijn met 2 teams ingeloot.

Oktober 2011 tot juni 2012

De tijd van plannen en voorbereiden is gestart. Ik krijg groen licht bij de uitgebreide sportkeuring en mag dus definitief meedoen.
Onder aanvoering van onze hoofdorganisator Albert starten de teams met de voorbereiding, sommigen moeten zelfs nog een fiets aanschaffen, en het inzamelen van geld.

Onze teams bestaan uit 5 fietsende leerlingen, (Maxime, Robin,  Yannic, Wessel ) 7 fietsende collega’s,  Leon, Herman, Bianca  Rob, Mark en ik zelf) en 4 wandelende collega’s (Marie-José , Diana, Rob en Wim .

Het krijgen van een onderkomen dicht bij de Alpe valt tegen, gevolg is dat wij uiteindelijk accommodaties kunnen huren op camping Apre du Lac in St Theoffry op ongev.40 km afstand van Bourg ‘d Oissans.
Ik zelf schrijf mijn familie, vrienden en bekenden aan om mij te sponsoren,  en het jaarlijkse oliebollenbakken dat ik ieder jaar voor de buurt en bekenden organiseer komt in het teken van Alpe d’HuZes te staan.
Op deze wijze haal ik ook in privéverband  een leuk bedrag op.
Verder voorbereidingen die wij ondernemen zijn naast, zelf je training opvoeren, een presentatie en fietsclinic op 7 april met Henk Lubberding, gezamenlijke trainingen, voor het eerst sinds jaren weer aan toertochten deelnemen etc.

Zondag 3 juni 2012

Eindelijk is het zover.
’s Middags om 16.00 uur vetrekken wij met een fietsbus van de OAD naar Frankrijk uitgezwaaid door familie, collega's , oud collega's en bekenden.
Naast “onze”  16 mensen reizen er nog 7 anderen mee naar de Alpe, heerlijk veel ruimte in de bus hetgeen in het bagageruim helaas niet tot uitdrukking komt.

Wel neem ik ruim € 3000,= en nemen wij als teams ruim € 53.000,= mee voor het KWF.
Sponsors allemaal nogmaals bedankt!!

Maandag 4 juni 2012

Na een lange reis met weinig slapen komen we ’s ochtends in de stromende regen om 7.30 uur in St Theoffrey aan.
De bus moet dan nog naar Bourg d’Oissans om de 7 anderen weg te brengen. Een zware tegenvaller is dat blijkt dat de N85 op dat stuk één richtingsverkeer voor o.a. bussen is en de bus daardoor moet omrijden, gevolg een rijtijd van 1,5 uur i.p.v. 45 minuten.
Er moet nog een ander onderkomen voor de chauffeur worden geregeld, voor hem is door de OAD n.l. een kamer in Alpe ‘d Huez besproken.
Niet erg handig gezien het feit dat hij met een bus omhoog moet en de afstand t.o.v. ons.
Een aantal van ons gaat mee naar Bourg en de rest gaat kwartier maken.
We verdelen ons over een Gite, een trekkershut en 2 stacaravans.
De gite is heerlijk ruim en heeft een grote veranda zodat we meteen een gezamenlijke eet en verblijfsruimte hebben.

In de loop van de middag maken we nog een kort trainingsritje waarbij een aantal van ons het niet kan laten nog een lekkere extra klim te maken.
Na het gezamenlijke avondeten sluiten we de dag met een drankje en gezellig samenzijn af.

Dinsdag 5 juni 2012

Na een gezamenlijk ontbijt vertrekken we met de bus naar Bourg ‘d Oissans om e.e.a. te verkennen en voor onze team captains om de startnummers op te halen.
Het grootste deel van de groep gaat met de lijndienst de omhoog naar  Alpe d’ Huez.
Schrik moet ik hier omhoog?!
Ik zal blij zijn dat het 1x lukt.
De dag brengen we door met het verkennen van het Palais des Sport, het kopen en ruilen van kleding, het pakken van een terrasje etc. Gelukkig kan ik mijn te kleine broek nog ruilen en kan ik voor morgen een pakketje met (droge) kleren achterlaten bij de ouders van Wessel. Er is voor morgen n.l. veel regen voorspeld.
Na de gezamenlijke foto vetrekken we aan het eind van de middag met de lijndienst naar Bourg en vervolgens met de OAD bus weer naar St Theoffrey.
Na het gezamenlijke avondeten begint een ieder met de voorbereiding van morgen, wat moet ik wel en niet meenemen etc.
Een gezonde spanning.

Woensdag 6 juni 2012

Om 5.30 uur word ik na een goede nachtrust gewekt door de wekker.
Aankleden ontbijten etc. en om 7.00 uur vertrekken we in stromende regen naar Bourg ‘d Oissans.
Fietsen uitladen en naar de start.
Ik kom met een aantal van ons in groep 3 en start met het regenjasje en regenschoenen aan.
Gelukkig wordt het vrij snel droog. We starten om 10.20 uur en fietsen tussen een juichende mensenschare door Bourg ‘d Oissans naar de start.  Een geweldige belevenis waar je kippenvel van krijgt.
Direct na de afslag naar Alpe ‘d Huez is de echte start en na enige tijd doemt de klim met 22 bochten op en kan het aftellen van de bochten beginnen. Na enkele bochten ontdoe ik mij van mijn regenjasje, maak dit met een spanbandje aan de fiets vast.
Ik word door iemand aangesproken met “ Harry gaat alles goed, doe je het rustig aan Harry, etc.”  en ik denk ken ik je?
Dan bedenk ik me dat mijn naam op de deelnemerskaart vooraan de fiets staat.

Ik kom bij het klimmen lekker in mijn  ritme en na enkele kilometers weet ik het, ik ga in ieder geval 2x. Aangemoedigd door het talloze publiek, met van“ Harry je kan het, Harry wat ga je soepel etc.” , door de live muziek in de bochten, en door een op pannen slaand echtpaar, klim ik omhoog.
Af en toe word ik door emotie bevangen door foto’s van overledenen, kaarsjes in de bochten, etc.
Je ziet van alles omhoog fietsen, handbikes, mensen met één arm, met been protheses, kinderen, met kinderen op aanhangfietsje etc. je kunt het niet bedenken.
Dan is wat ik doe peanuts.
Het laatste stuk in Alpe ‘d Huez had ik zwaarder ingeschat en daar waar ik dacht dat de finish is, is het laatste km spandoek.
Bij de finish worden we weer door een mensenmassa opgewacht.

Nadat ik wat heb gegeten en gedronken daal ik af, soms ingehaald door idioten.
Na een korte pauze beneden start ik, aangemoedigd door een dame met vlechten en in klederdracht, met de 2e klim.
Waar ik bang voor was met de 2e klim, n.l. dat ik meteen zou verzuren gebeurt gelukkig niet en kan direct weer lekker mijn ritme pakken. Het is al een stuk rustiger dan in de eerste klim, ik kan lekker weer mijn ritme pakken tussen het nimmer aflatende publiek door.
Geweldig zo’n publiek, je gaat in een flow naar boven.
Wel merk ik dat ik tijdens de 2e klim meer moeite heb beneden mijn omslagpunt (80% grens) te fietsen.

Om 14.50 uur finish ik aangekondigd door twee in het roze geklede dames, “ daar finisht Harry Lammertink.”

 Ik overweeg nog even een 3e keer te gaan maar ondanks alle emoties die over je heen komen, heb ik toch genoten en een 3e keer zal het gezien de kans op verzuring heel zwaar worden. Dus ik laat het erbij en ga kijken hoe anderen binnenkomen en zie o.a.Marie-José en Diana juichend, met een voor elkaar geplukte bos margrieten over de streep komen. Dan in 1 keer ontdekt Diana haar vader, die speciaal uit Nederland is gekomen om haar onverwachts bij finish op te wachten. Verdere omschrijving overbodig.

Al met al is het een geweldige happening en we eten gezamenlijk wat in de tent bij het “Pailis des Sports” . We dalen af zodat we tegen 19.00 uur de afgesproken tijd weer bij de bus zijn en vertrekken voldaan terug naar de camping. Iedereen heeft het gehaald kan tevreden op zichzelf zijn en we hebben reden om een flesje open te trekken en te proosten.

Donderdag 7 juni

Helaas is het niet mogelijk om de bus naar Bourg ‘d Oissans te worden gebracht.
Het rijtijdenbesluit staat dat in de weg.
Een aantal van ons kiest ervoor om liftend e.d. naar Bourg te gaan. Ik blijf met 2x Rob, Wessel, Marie-José en Diana achter op de camping. Diana krijgt die ochtend nog bezoek van haar vader en haar neef.
Met de anderen ga ik op pad om een wandeling te maken.

Net na het begin ontvang ik om 14.07 uur een SMS’je van mijn collega Marian dat onze collega Joop vanmorgen aan de verschrikkelijke ziekte kanker is overleden.
Na enige tijd maken we toch nog een wandeling rond het kleine meertje met de gedachten bij het verschrikkelijke nieuws.

De rest van de middag brengen we door op de camping en als overgebleven groep bereiden we ons een maaltijd.
Nadat de groep compleet is gedenken we Joop met een moment van stilte. Op dezelfde dag ontvangen we ook nog een goed bericht, n.l. dat de kuur bij een ander collega aanslaat en hij verder mag met de medicatie. Wat een bizarre dag.

We sluiten een goed verblijf af op de veranda, met de oorkonde uitreiking, drankje etc. Live goes on.

Vrijdag 8 juni

Het geplande fietstochtje gaat door het slechte weer niet door. We brengen de dag dus op de camping door en pakken vast onze spullen in, maken de huisjes schoon, om vervolgens om 14.00 uur een goed weekje af te sluiten met een heerlijk diner in het restaurant van de camping onder het motto " complimenten aan de kok".
Tegen 17.00 vertrekken we met de bus naar Bourg d’ Oissans om de andere 7 weer op te pikken en vandaar uit naar Nederland te vertrekken.
In Arlons vindt de chauffeurswissel plaats en nemen we afscheid van Rene die ons de hele week gereden heeft.
Om 10.30 uur komen we vroeger dan verwacht in Holten aan en kunnen terug zien op een geweldige, maar ook bizarre week.